De Nest

Ontstaan

De nest (concerts) is een concertwerking die opereert onder de vleugels van jeugdcentrum den Eglantier. De werkgroep werd in 2015 opgericht door enkele leden aangevuld met externen die specifiek voor de concertwerking toetreden tot Den Eglantier. Er bleek echter een groot gat in de Sint-Niklaasse muziekscène te zijn.

Uit die nood werd de nest opgericht. De naam is een verwijzing naar één van de streefdoelen, namelijk een muzikale broedplaats creëren waar creatievelingen een plek vinden om hun kunst vorm te geven en uit te voeren, gelijkaardigen te ontmoeten en hun netwerk uit te breiden.

Visie

Een muzikale ontmoetingsplaats vormen, die verschillende genres van muziek tot op een lokaal podium brengt met aandacht voor jong talent en gevorderde waarden die nergens anders in het Waasland plek vinden, met het oog op kwaliteit en scènevorming.

Medewerkers

De nest is de laatste 5 jaar steeds gedragen door een vrijwillige stuurgroep. De stuurgroep van de nest pakt alle taken op die komen kijken bij het organiseren van een concert met uitzondering van de taken die binnen het pakket van JC Den Eglantier vallen (zoals de barwerking en uitbetalingen).

Het is steeds de bedoeling om de stuurgroep te verjongen. Op deze manier kunnen we jonge geëngageerde vrijwilligers warm maken voor het muzikale landschap en hun begeleiden in hun eerste stappen in de wereld van organiseren.

Artikel DE NEST – Corona Artikel maart 2020 

Elk voor- en najaar programmeert De Nest een fameuze concertreeks waar jong en vaak lokaal talent hun gading vindt op en naast het podium. De programmatie is steeds eigenzinnig en vaak nichegericht, maar ze is ontegensprekelijk sterk én beloftevol! Brutus, Shht zijn het levende, bijna wiskundige bewijs ervan. De Nest zorgt er mede voor dat Sint-Niklaas allesbehalve een muzikale onvruchtbare bodem is. Charlie (25), die zopas een job bemachtigd heeft bij Bruut van StuBru, plant al een aantal jaar de zaadjes als programmator van De Nest.

We ontmoeten elkaar via Zoom. Charlie en ik treffen elkaar op een druilerige voormiddag met zonnebril op het gelaat (waarom zelfs?) en koffie in de hand. We zeveren wat (onderschat nooit het belang van onnozel doen – zeker in deze tijden) en beginnen kort daarna doodserieus aan het interview.

Charlie, hoe ben je als programmator gestart? En hoe is De Nest ontstaan? 

De Nest is ontsproten uit een vorig tijdperk. De toenmalige beroepskracht van Den Eglantier organiseerde toen vooral hardcoreshows. Wouter Thierens (nu voorzitter van Den Eglantier) programmeerde daarnaast concertavonden met een indiepop, postrock klemtoon. Kort daarop viel OJC Kompas helaas weg als sterke concertwerking. Ikzelf was op dat moment 19 jaar, waarna het idee is gaan leven om een structurele concertwerking op te starten. We zeiden gewoon op dat moment “fuck it” en gaven het kind de naam ‘De Nest’. Het was belangrijk om dat onder die vlag te organiseren om betere deals  te sluiten met bands en een structuur te creëren, maar dat zette ook deuren open om zo naamsbekendheid te ontwikkelen in de muziekscene. In augustus 2015 zag De Nest het levenslicht. Ik was toen een jonkie van 19 jaar.

 

Doe je het na al die jaren nog graag? 

Ik doe het nog steeds graag, maar het is uitdagender geworden. Destijds zag ik De Nest enkel als een hobby, maar nu heb ik er ook mijn professionele carrière van gemaakt. Die combinatie is pittig. De verwachtingen liggen dan ook hoger. Eerlijk gezegd: Sint-Niklaas is ook geen eenvoudige stad. Er zijn veel initiatieven, maar het ontbreekt nog teveel aan saamhorigheid. De muziekscene leeft hier wel degelijk, maar er is momenteel bijvoorbeeld geen platform waar iedereen elkaar kan ontmoeten. De Nest had ook initieel als doelstelling om een muzikaal platform te creëren. Wat nog niet is, kan uiteraard nog komen.

 

Leg dat laatste eens uit? Welk nut zie je in een muzikaal platform? 

Goh, dat is niet zo eenvoudig om uit te leggen. Het socio-culturele aspect is daar een groot deel van. Om een omweg te maken: het is niet altijd eenvoudig om juiste informatie te krijgen, desondanks er grote hulp is van Vi.be (het voormalige Poppunt). Begrijp me niet verkeerd: die mensen doen dat fantastisch. Maar er is uiteraard een verschil tussen informatie opzoeken op de website van Vi.be en praktijkervaring opdoen en daaruit lessen te trekken. Ikzelf speel ook in een band (Walfang – vroeger Monkey Juice) en we delen een repetitiekot met een andere band met meer ervaring. Zij geven enorm veel advies over hoe we onszelf bij andere programmatoren in de kijker kunnen zetten en verder door kunnen groeien. Dat niet alleen, ook op vlak van techniek en equipment hebben zij heel wat kennis in hun mars die zij rechtstreeks aan ons doorgeven. Je ziet op dat vlak wel potentieel van zo’n platform. 

 

Hoe zie je dat dan bij De Nest

Als concertorganisator vinden we het ook belangrijk dat we evolueren naar een werking die zulke zaken structureel faciliteert. Overlaatst hadden we, voordat COVID-19 uitbrak, een PA-repetitie met Kids With Buns (singersongduo/indieband die in de halve finale van Humo’s Rock Rally van 2020 staat), dit onder begeleiding van Odiel Oosterlinck (frontman van Walfang). Muzikaal zijn deze twee dames erg beloftevol en met een push in de juiste richting kan het alleen maar beter gaan voor hen. Niet dat we meer kennis voorhanden hebben, maar een platform waar peers elkaar ontmoeten zorgt voor gedeelde kennis die wordt uitgewisseld. 1 plus 1 is op dat vlak 3. Let op: Sint-Niklaas is een bangelijke muzikale stad! 

 

En over die saamhorigheid? 

Kijk: Je hebt De Casino, ’t Ey en De Nest van Den Eglantier die een zotte concertwerking hebben. Daarnaast zijn er evenementen zoals Mamba Nights, Goestink en Krankenhaus. Die zijn elk sterk in hun genre. We hebben het potentieel om elkaar beter aan te vullen of op elkaar af te stemmen. We treden nog te weinig naar buiten als muziekstad. We onderhouden het contact met De Casino. Vroeger was er De Lawijtstrijd (rockconcours dat liep tot 2014), maar op een gegeven moment is dat doodgebloed. Die formule was gewoonweg op. Aan de andere kant zorgde dit voor een muzikale of culturele depressie in Sint-Niklaas. Maar we moeten dit in een nieuwe hoedanigheid opstarten om samen jong talent kansen te bieden. 

Klinkt opwindend! Nu over iets anders: wat is jouw visie als concertorganisator op vlak van programmeren?

Een goed voorbeeld is De Nosta. Als je een kleine speler bent, moet je iets speciaal brengen en differentiëren. De Nest moet geen concurrentie worden van De Casino en andersom, dat heeft geen zin. De Casino is sterk in wat ze doen: ze trekken grote namen en zijn goed in jazz, country en rockabilly. Maar in het hardere gitaarwerk hebben ze minder knowhow. Laat dat duidelijk zijn, dat is “genen diss”. Trix heeft bijvoorbeeld weer minder gevoel voor jazz. Je ziet dat het gewoon draait om de klemtoon die een concertwerking legt en de identiteit die daar leeft.

Wat is dan de identiteit van De Nest momenteel?

De Nest legt de klemtoon op indie rock of -pop en het zwaardere gitaarwerk. 

(Charlie gaat verder op de vorige vraag) 

Black Mamba is sterk in urban. Krankenhaus is goed in house. Het gaat over meer aansluiten bij elkaar en minder concurrentie van elkaar zijn. Het gebeurd zelden dat we hetzelfde aanbieden als De Casino. Zij hebben wel meer middelen en betere communicatie; dat is ook normaal. Soms hebben wij dan weer een betere neus voor opkomend nieuw talent dat dan nadien optreedt in De Casino of zelfs op grotere festivals zoals Pukkelpop. Dat is ook hoe het moet werken. We willen bands kansen geven in het Waasland en een springplank zijn om nadien op grotere podia op te treden.
Jonge bands staan centraal, maar ze moeten niet per se uit het Waasland komen. Daarvoor is het grondoppervlak vaak te klein. Het is vooral belangrijk om een minder ervaren band of artist te combineren met een beloftevolle band. Zo kan de minder ervaren band leren van de band met meer ervaring binnen een bepaalde muziekscene. Het is duidelijk dat er talent is in Sint-Niklaas. De formules van Waas en bovenlokaal of internationaal versus jong en ervaren maken dat wij ons met De Nest op de kaart zetten.

 

Wat vond je het zaligste concert dat je ooit hebt georganiseerd of waar je regelmatig naar terugblikt? 

Moeilijke vraag! Dat is kiezen tussen uw kinderen, hé. En elk kind heeft zijn eigen karakter. Equal Idiots net voor Coronatijd was memorabel omdat we dan eens een bekendere band hebben geprogrammeerd. Maar ook het concert van Brutus, nog voordat ze bekend waren, was de max. Of Raveyards samen met Yamantau was ook een zalige combo. Of de releases van Monkey Juice (nu Walfang) was hyperintens aangezien dat een thuismatch was.

 

Wat zijn uw verdere ambities? 

Als organisatie wil ik verder groeien naar een grotere capaciteit, misschien toch eens internationaler proberen? Livesessies of videoclipsessies, maar zeker meer dan gewoonweg Facebook livestreams. Ik hoop gewoon dat er binnen dit en vijf jaar een jonge opvolger is die arrogant zegt: ik kan dat beter. Maar ik smijt het open en iedereen die het wil leren, is meer dan welkom. Er zijn stilaan gasten die aan de deur kloppen. De Nest moet niet vast blijven kleven aan enkel gitaarmuziek. Als er een gast is met visie, pourquoi pas?!

 

Hoe beleef je tijden rond corona? 

Allesbehalve positief! Al het werk dat werd geleverd, valt gewoon weg en is voor niets geweest. De tewerkstelling is ontzettend laag. Ook als band is het niet eenvoudig. We zijn ons debuutalbum aan het voorbereiden, maar repeteren is niet mogelijk. Je snapt het plaatje wel. Trouwens: drive-by-concerten zijn belachelijk. Schrijf dat maar mee in het artikel.

 

Staat genoteerd Charlie!